Ο νεκρός άστεγος

Είναι σημαντικό η χώρα να προσελκύει επενδυτές αλλά το σημαντικότερο είναι να μηδενιστεί η φτώχεια.

Η είδηση δεν πέρασε στα μονόστηλα των εφημερίδων αλλά ούτε έγινε αντικείμενο ευρείας συζητήσεως. Λογικό και παράλογο ταυτοχρόνως. «Λογικό» διότι «χάθηκε» στο επίκεντρο των προεκλογικών αντεγκλήσεων και παράλογο διότι φοβούμαι πως συνηθίσαμε το θάνατο. 

 Ένας άστεγος βρέθηκε νεκρός στο κέντρο της Αθήνας. Στην οδό Πανόρμου, συγκεκριμένα. Πολλοί θα πουν «δεν ήταν και ο πρώτος», άλλοι θα σκεφθούν «άστεγος ήταν ο κακομοίρης» και κάποιοι δεν θα τη διαβάσουν την είδηση. Η κριτική απέναντι στην κοινωνία είναι και εύκολη και άδικη. Εύκολη διότι «αθωώνεται» μια γενική αντίληψη περί «ικανών και ανίκανων». Άδικη διότι η κοινωνία μαθαίνει αναλόγως. Και έτσι ή αντιδρά ή «ξεπερνά τα ευκόλως εννοούμενα». Και η πολιτεία και η πολιτική έχει τη δική της ευθύνη... 

 Δεν ενέχει μια κριτική σε έναν θάνατο ενός άστεγου, μόνον ουμανιστικά χαρακτηριστικά. Είναι πρωτίστως, κατά τη γνώμη μου, πολιτική. Και δεν είναι δυνατόν η πολιτική και ουσιαστικά η πολιτεία κατ' επέκταση, να το αντιμετωπίζει διαπιστωτικά. Διότι οι θεσμοί και οι δρώντες πολιτικοί οφείλουν και να λύνουν τους γόρδιους δεσμούς αλλά και να προστατεύουν κυρίως τους ευάλωτους. Θυμάμαι, για παράδειγμα την κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν τον περασμένο Ιούνιο συναντήθηκε με έναν πρώην άστεγο που βρήκε την ευκαιρία δια μέσου του προγράμματος «Στέγαση και Εργασία», να αλλάξει τη ζωή του. Βρήκε και σπίτι και δουλειά. Αυτό είναι η λύση. Αλλά οι άστεγοι συνεχίζουν να ζουν στους δρόμους και δεν είναι τεμπέληδες. Συνεχίζουν και πεθαίνουν στο κέντρο της Αθήνας. Το 2024! 

 Δεν υποστηρίζω τη θεωρία των μαγικών λύσεων. Ο πολιτικός δεν είναι ένας μικρός Χάρι Πότερ. Άλλες είναι οι ευθύνες του και για άλλα κρίνεται. Όχι για το μαγικό του ραβδί. Ούτε Μεσσίας είναι για να οδηγεί το λαό του στο νέο παράδεισο. Έχει, όμως την ευθύνη της εφαρμογής των προγραμμάτων που στη διάρκεια του χρόνου θα αλλάξει ριζικά και τη ζωή των ευάλωτων και κυρίως την κουλτούρα ενός λαού. Και την ευθύνη αυτή δεν την έχει μόνον ο πρωθυπουργός της κάθε κυβέρνησης. Αλλά το σύνολο της δρώσας πολιτικής. 

Είναι σημαντικό η χώρα να προσελκύει επενδυτές αλλά το σημαντικότερο είναι να μηδενιστεί η φτώχεια. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να βλέπουμε άστεγους νεκρούς ή ζωντανούς και κυρίως να μην ασχολούμαστε μαζί τους...